آه...می بینم می بینم
تو به اندازه ی تنهایی من خوشبختی
تو همه هستی من...هستی من
تو همه زندگی من هستی
تو چه داری؟؟
همه چیز
تو چه کم داری؟
هیچ
آرزو می کردم که خواننده ی شعرم باشی
راستی...شعر مرا می خواندی؟؟؟
( حمید مصدق)
تو به اندازه ی تنهایی من خوشبختیمن به اندازه ی زیبایی تو غمگینم
چه امید عبثی...من چه دارم که تورا در خور؟؟؟
هیچ
من چه دارم که سزاوار تو ؟؟؟؟
هیچتو همه هستی من...هستی من
تو همه زندگی من هستی
تو چه داری؟؟
همه چیز
تو چه کم داری؟
هیچ
آرزو می کردم که خواننده ی شعرم باشی
راستی...شعر مرا می خواندی؟؟؟
( حمید مصدق)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر