براي شامل شدن در فهرست ميراث جهاني، مناطق بايد داراي ارزش بالاي جهاني بوده و در خور اقلاً يكي از ده معيار گزينش باشند. اين معيارها رهنمودهايي براي قابل استفاده كردن كنوانسيون ميراث جهاني و اجراي آن را شرح ميدهند، بعلاوه اينكه متن كنوانسيون، ابزار اصلي كار ميراث جهاني است. معيارها و محتوا مرتباً توسط كميته تجديد نظر ميشود تا مفهوم ميراث جهاني در يك مسير تكاملي، كامل شود.
براي شامل شدن در فهرست ميراث جهاني، مناطق بايد داراي ارزش بالاي جهاني بوده و در خور اقلاً يكي از ده معيار گزينش باشند. اين معيارها رهنمودهايي براي قابل استفاده كردن كنوانسيون ميراث جهاني و اجراي آن را شرح ميدهند، بعلاوه اينكه متن كنوانسيون، ابزار اصلي كار ميراث جهاني است. معيارها و محتوا مرتباً توسط كميته تجديد نظر ميشود تا مفهوم ميراث جهاني در يك مسير تكاملي، كامل شود.
تا پايان سال 2004، مناطق ميراث جهاني بر اساس 6 معيار فرهنگي و 4 معيار طبيعي گزينش ميشدند. اما در حال حاضر با تجديد نظر در رهنمودها براي اجراي كنوانسيون ميراث جهاني، معيارها شامل يك سري 10تايي ميباشد:
تهیه شده توسط: سبا ایروانی
ضوابط گزينش براي ثبت آثار در فهرست ميراث جهاني: براي شامل شدن در فهرست ميراث جهاني، مناطق بايد داراي ارزش بالاي جهاني بوده و در خور اقلاً يكي از ده معيار گزينش باشند. اين معيارها رهنمودهايي براي قابل استفاده كردن كنوانسيون ميراث جهاني و اجراي آن را شرح ميدهند، بعلاوه اينكه متن كنوانسيون، ابزار اصلي كار ميراث جهاني است. معيارها و محتوا مرتباً توسط كميته تجديد نظر ميشود تا مفهوم ميراث جهاني در يك مسير تكاملي، كامل شود.
تا پايان سال 2004، مناطق ميراث جهاني بر اساس 6 معيار فرهنگي و 4 معيار طبيعي گزينش ميشدند. اما در حال حاضر با تجديد نظر در رهنمودها براي اجراي كنوانسيون ميراث جهاني، معيارها شامل يك سري 10تايي ميباشد:
رهنمودهاي سال 2002 (i) (ii) (iii) (iv) (v) (vi) (i) (ii) (iii) (iv)
رهنمودهاي سال 2005 (i) (ii) (iii) (iv) (v) (vi) (viii) (ix) (vii) (x)
ضوابط گزينش:
i. نشاندهنده شاهكاري از نبوغ خلاق انساني باشد؛
ii. نشان دهنده مبادله مهم ارزشهاي انساني، در محدوده زماني يا داخل محدودهاي فرهنگي در جهان باشد، مانند: پيشرفتهاي معماري، فنآوري، هنرهاي يادماني، شهرسازي، يا طراحي محوطه؛
iii. دربر داشتن مدركي منحصربفرد يا اقلاً استثنايي از يك سنت فرهنگي و يا تمدني كه زنده يا از بين رفته است؛
iv. نمونه برجستهاي از بنا، مجموعه معماري يا فني يا چشماندازي كه شرح قابل توجهي از مراحلي در تاريخ بشري باشد؛
v. نمونه برجستهاي از سنت اسكان بشر، استفاده از زمين يا دريا كه بيانگر فرهنگ (يا فرهنگهايي) ميباشد، يا نشاندهنده تعامل انسان با محيط باشد، مخصوصاً زمانيكه تحت تأثير عوامل برگشتناپذير در معرض آسيبپذيري باشند؛
vi. مستقيماً يا بطور ملموس مرتبط باشد با رويدادها يا رسوم زندگي، انگارهها، يا معتقدات، آثار هنري و ادبي برجسته داراي اهميت جهاني. (كميته به اين مساله تأكيد دارد كه اين معيار ترجيحاً در ديگر ضوابط نيز در نظر گرفته شود)؛
vii. شامل آثار طبيعي عالي يا مناطق طبيعي استثنايي و زيبا و داراي ارزش زيباشناسانه باشد؛
viii. نمونه برجستهاي كه نشاندهنده مرحله اصلي از تاريخ زمين، شامل سابقه زندگي، فرآيندهاي زمينشناسي كه بطور مستمر تكامل سطح زمين را بر اثر عوامل طبيعي را نشان دهد، يا حاكي از ويژگيهاي كره زمين يا كيفيت جغرافياي طبيعي باشد؛
ix. نمونه برجستهاي كه نمايانگر پيشرفت جريان بومشناختي و زيستشناختي در تكامل و توسعه زمين، آبهاي شيرين، اكوسيستمهاي ساحلي و دريايي و اجتماعات گياهي و حيواني باشد؛
x. شامل محلهاي سكونت خيلي مهم و قابل توجه طبيعي كه محلي براي نگهداري گونههاي زيستي است، كه بواسطه ديدگاه علمي يا حفاظتي گونههاي ارزشمند و برجسته بينالمللي در تهديد باشند.
دقت در حفاظت، مديريت، اعتبار و تماميت دارائيها بسيار مهم است.
از سال 1992 تعاملهاي قابل توجهي بين انسانها و محيط طبيعي، تحت عنوان چشماندازهاي فرهنگي به رسميت شناخته شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر